Zwierzaczki

Film komediowy, komedia filmowa – film przedstawiający sytuacje i postacie wywołujące u widzów efekt komiczny. Komedia istnieje od zarania dziejów sztuki filmowej – za pierwszy film komediowy uchodzi Polewacz polany (1895) autorstwa braci Lumière^[1]. Komedii nie cechuje określona konwencja fabularna, ale efekt, jaki wywołują one w widzu^[2].

Początki komedii filmowej kryją się w slapsticku (zwanym także burleską), opartym głównie na gagach konstruujących związki przyczynowo-skutkowe w danym dziele^[1]. Slapstick główną popularność przeżył za sprawą Macka Sennetta i jego wytwórni Keystone, zaś został artystycznie dopracowany przez Charliego Chaplina (Gorączka złota, 1925), Bustera Keatona (Generał, 1926) i Harolda Lloyda (Jeszcze wyżej!, 1923)^[3]. Po naturalnej śmierci slapsticku wraz z pojawieniem się filmu dźwiękowego ważną rolę zaczął odgrywać dialog, w czym specjalizowali się bracia Marx (Kacza zupa, 1933) i realizator tzw. sophisticated comedies Ernst Lubitsch (Ninoczka, 1939). Popularność przez cały ten czas przeżywała farsa, odmiana komedii szczególnie popularna dzięki Louis de Funèsowi (Oskar, 1967)^[4].

Od lat 70. XX wieku kształtuje się w komedii tendencja postmodernistyczna, analizująca kondycję klasy średniej w formie pastiszu (np. Annie Hall Woody'ego Allena, 1977) lub parodii (komedie braci Coen, Johna Watersa)^[5]. Surrealistyczną formą cechowały się produkcje kabaretu Monty Python (Monty Python i Święty Graal, 1975)^[6]. Popularność przeżywają także specyficzne odmiany gatunkowe: czarna komedia, komedia romantyczna, a także subtelnie łączący elementy komizmu i tragedii komediodramat.